Wie mij goed kent weet dat ik niet goed tegen veranderingen kan, om maar te zwijgen dat ik het enorm moeilijk vind om er mee om te gaan. Pas op, verandering is ook iets dat nodig is en kan ook een hele positieve wending geven aan je leven.
Soms zijn we ook opzoek naar verandering(en) waaronder ikzelf ook. Nu denk je waarschijnlijk; nu ben jij jezelf wel enorm aan het tegenspreken hé... Maar ik ben vooral gevoelig aan veranderingen die ik niet wil of me ineens overkomen zonder er grip op te hebben. Ik heb al veel veranderingen gehad in mijn leven, ondanks ik nog maar 16 jaar ben. Soms draaide dat positief uit en soms totaal niet. Door sommige veranderingen ging ik er volledig onder door. Klinkt heel dramatisch maar moest je even in mijn huid kunnen kruipen zou je perfect begrijpen wat ik bedoel. Andere veranderingen lieten me dan weer inzien dat het nodig was en zorgde ervoor dat ik mezelf op een heel andere manier heb leren kennen.
Ouder worden brengt grote verandering met zich mee...
Het is voor mij moeilijk om afscheid te kunnen nemen van bepaalde tijden. Het kind zijn hoorde (en stiekem nog altijd) daar bij. Ik heb het heel moeilijk gehad met het begrip 'ouder worden'. Ik had heimwee en nog geen klein beetje. Het voelde alsof ik en alles om me heen helemaal veranderde, uiteindelijk wist ik geen blijf meer met mezelf. Achteraf bekeken bekwam ik gewoon een geëvolueerde versie van mezelf. Het duurde een tijdje voor dat ik dat ouder worden kon accepteren omdat ik me bijna altijd verzette tegen enige veranderingen.
Weggaan van je vertrouwde omgeving en beginnen aan een nieuw hoofdstuk
Het loslaten van de beginjaren en de laatste jaren aan het middelbaar horen daar ook bij want binnen minder dan een jaar sta ik voor een grote verandering. Beetje spanning en lichte schrik om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen. Een hoofdstuk genaamd hét verder studeren. Ik zou liegen moest ik zeggen dat ik de middelbare school niet ga missen, tenslotte is het 6 jaar lang een vertrouwde omgeving geweest waar ik toch groeide tot de persoon die ik nu ben. Ik heb veel geleerd van mezelf en door mezelf. Dat is gebeurd met vallen en opstaan. Wat ik willen zeggen is dat ik dit hoofdstuk op een bepaald moment vaarwel moet zeggen en deze veranderingen zal moeten nemen zoals het komt.
Het zullen alleszins niet de laatste veranderingen zijn waar ik mee te maken zal hebben. Het is soms iets angstaanjagend en het voelt alsof we stappen in het onzekere, maar hey, we hebben verandering nodig! Anders zou het toch maar saai zijn, hé?
Liefs,
Luna-Brit
die nog steeds aan het veranderen is, niet goed met veranderingen
overweg kan maar hierin aan het groeien is!
"It's the progress that matters"
Reactie plaatsen
Reacties