Voor een lange tijd was veranderen en verandering iets negatief voor mij. Ik had het er als kind altijd al moeilijk mee en nu nog. Als ik veranderde omdat ik ouder werd of dat er gewoon heel veel rondom mij veranderde, had ik altijd een negatieve wolk aan gevoelens over mij hangen. Zelfs als ik ouder werd kon ik er nog steeds moeilijk mee om wanneer dat er iets veranderde.
Accepteren en loslaten is hierbij belangrijk. Iets wat ik een lange tijd niet kon. Ik heb geleerd dat verandering niet persé iets negatief hoeft te zijn. Veranderingen brengen nieuwe hoofdstukken, nieuwe kansen en inzichten. Zelf veranderen bied jezelf ruimte om open te bloeien en jezelf te ontdekken en te ontplooien tot wie je wilt zijn. Af en toe moeten we dan door fases waarbij we even niet weten wat en hoe. Vooral die fase gaat niet hand in hand met mij.
Maar het is vooral die fase waarbij je later beseft dat verandering nodig was of je dit zelf nodig had zonder het te beseffen. Iedereen kent ook de negatieve klank dat heerst over de zin; amai, die is verandert. Maar het is niet omdat iemand anders is geworden, dat ze ineens iemand anders zijn. Ze zijn juist meer van zichzelf. Ze hebben een andere en betere manier gevonden om zichzelf te zijn.
Je kan natuurlijk ook in de slechte zin veranderen, dit door dingen die je meemaakt of invloed van buitenaf. Soms heb je dat zelf niet door, je verandert in kleine dingen en dat zie je van jezelf niet. Het heeft dan niets te maken met dat je zo bent of wilt zijn, maar dat bepaalde situaties je zo hebben gemaakt. Ben je dan de persoon kwijt die je was? Nee. Je blijft altijd jezelf, maar wanneer je door iets bent gegaan, verander je om hier beter mee om te gaan of jezelf te beschermen. Zo worden mensen vaak geslotener, afstandelijker,...
Kortom ieder legt zijn eigen weg af, veranderd op zijn manier en wordt de persoon die ze uiteindelijk horen te zijn.
Reactie plaatsen
Reacties