Tieners

Gepubliceerd op 4 januari 2019 om 18:05

"Loslaten en ouder worden"

 

We hebben allemaal wel last van ouder worden. Je gaat op zoek naar wie je bent en wie je wilt zijn.

Het is soms niet makkelijk om volwassener te worden en het “kind zijn” los te laten. Stiekem willen we allemaal terug naar vroeger.

De tijd van geen zorgen, problemen en gebroken harten. De tijd waar we altijd speelden en altijd lachten, omdat voor ons de wereld een fantasie was.

We willen allemaal terug naar toen we kind waren, waar we nog geen druk of stress kenden.  De tijd waar iedereen ons aandacht gaf en iedereen rondom ons, ons lief had en schattig vond. Als je ouder wordt, leer je al snel dat het leven anders in elkaar zit dan dat…

Je leert de wereld ontdekken en je leert hoe het leven echt in elkaar zit, zowel de goede als de minder goede kant. Als je ouder aan het worden bent, heb je vaak last van heimwee. Heimwee naar die kindertijd … naar die momenten waar je alleen maar moest lachen en je het gevoel had, dat er nooit een einde aan zou komen.

 

"Tienerleven" 

 

Nu we eenmaal tieners zijn, lopen we vaak met ons hoofd tegen de muur. Maar we leren uit onze fouten, soms kunnen we het verpesten of zoals wij zeggen; we hebben het helemaal 'opgefucked'.

Iedereen maakt fouten, fouten waar we achteraf spijt van hebben. Dat we wensten dat we de tijd konden terugdraaien en alles anders konden doen. Maar het is nu eenmaal zo dat we fouten moeten maken om er iets uit te kunnen leren.

We doen soms domme dingen, we experimenteren veel en "especially" met liefde.  Je komt te weten wat liefde en haat is en hoe dicht ze bij elkaar kunnen liggen. Je ervaart voor het eerst een gebroken hart, de eerste keer dat jij je gebroken voelt en de periode er is waar jij je slecht voelt en de hele tijd zit te wenen. We leren hoe het leven echt is en wat erbij hoort.

Als tieners maken we elke dag wel iets mee, tieners hebben vaak veel problemen die ze meestal graag voor zichzelf houden.

Dat hoort nu ook eenmaal bij tiener zijn.

 

"Jezelf zijn als tiener is moeilijker dan gedacht"

 

Als tiener is het niet altijd even makkelijk om met ons zelf om te gaan. We gaan allemaal op zoek naar de persoon die we zijn en willen worden. Je wordt altijd geconfronteerd met “perfect” zijn, vanaf dat je nog maar net op insta zit word je geconfronteerd met het perfecte leventje. Je denkt dan dat je zoals dat moet zijn, dat dat beeld hetgeen is wat je moet zijn en dat het normaal is en niks anders. Integendeel, wees gewoon jezelf!

Het is niet makkelijk om jezelf te zijn...

Onzeker dat andere mensen je niet zullen zien staan of juist wel maar die je dan raar zouden vinden.

Mensen, vooral kinderen en pubers kunnen heel wreed zijn tegenover elkaar daarom durven de meeste tieners zich niet voor de 100% tonen of niet laten zien hoe ze echt zijn...

Waarom zijn we soms zo wreed tegen elkaar?

We zouden juist voor elkaar moeten opkomen en elkaar helpen in plaats van elkaar uit te lachen en uit te schelden. Tieners zijn soms bang om de zwakke te zijn, anders te zijn maar vooral om zichzelf te zijn. Ze gaan zich dan anders voor doen om niet het "buitenbeentje" te zijn en hopen zo om er bij te horen.

Meestal doen tieners heel stoer, alsof zij het beste van het beste zijn. Maar ook zij kunnen heel gevoelig zijn.

Iedereen heeft een gevoelige kant, zelfs die gasten die zich zogezegd altijd als assholes gedragen of zoals meisjes, die meisjes die zogezegd de bitches zijn. We kwetsen elkaar veel, vooral als we puberen. Waarom weet ik niet, we zeggen vaak dingen waar we achteraf spijt van hebben. Maar eigenlijk moeten we elkaar steunen en accepteren hoe we zijn.

 

"Onze ouders die ons zo hard op de zenuwen kunnen werken"

 

We kennen allemaal wel het gevoel dat onze ouders zagen en dingen voor de 1000 ste keer zeggen. Dat je dan uit woede de deur dicht slaat en begint te roepen tegen hen. Achteraf heb je dan spijt dat je zo hebt gedaan, je wou niet dat het zo overkwam, het was niet de bedoeling. Onze ouders begrijpen ons vaak niet en weten niet waar we allemaal mee zitten. Dat is vaak de reden dat we zo geïrriteerd doen of grof en bot reageren. We krijgen dan vaak de vraag waarom we zo doen... waarom zouden we daar een antwoord op moeten kunnen geven als we het zelf niet weten. We bedoelen het niet zo... waarom doen we het dan? Ik zou het niet weten, ik doe het zelf.

We maken allemaal wel eens ruzie met onze ouders of hebben allemaal al eens discussies gehad over onze sokken die op de grond liggen of dat we eens wat meer mogen helpen. En soms kunnen we het gevoel hebben dat we ze haten maar stiekem houden we allemaal van hen. Onze ouders zijn meestal degene die ons begrijpen omdat ze ook in de pubertijd hebben gezeten maar elke generatie is anders waardoor sommige ouders het verkeerd inschatten hoe het voelt voor ons.

We proberen als tiener nooit de zwakke te zijn en altijd één van de “betere” te zijn vooral aan onze ouders...

Iedereen kent wel het gevoel dat jij je ouders teleurstelt of het gevoel krijgt dat je niet genoeg bent.

Maar je ouders zijn de personen die het meeste van je houden en die er altijd zullen zijn voor je maar het is geen drama dat je soms dan zo doet. Het hoort er gewoon bij.

 

"Ons leven verandert een beetje (veel) bij de pubertijd"

 

Puberen hoort nu eenmaal bij pubers zoals problemen hebben als tiener nu ook eenmaal hoort bij het tienerleven.

Het is een tijd in ons leven waar we beslissen wat we doen, waar we leren hoe het leven in elkaar zit en waar we volwassener worden maar ongetwijfeld de beste tijd hebben van ons leven.

Als tiener zijn we de ene moment weer gebroken en de andere keer zijn we weer helemaal terug oké.

We willen allemaal hetzelfde. We willen geaccepteerd worden en we willen gewoon mensen graag kunnen zien zonder dat het pijn doet. Ik kan het niet uitleggen maar soms zijn we allemaal gewoon een mooie puinhoop.

Het leven en de liefde is het mooiste dat er is maar ook het meest ingewikkelde en pijnlijkste.

ik snap het leven zelf niet dus heb er ook geen verklaring voor waarom sommige dingen gebeuren, het leven is heel ingewikkeld en dat is iets waar we mee moeten leren leven. Dat leren we als we ouder worden.

Hoe ouder we worden, hoe veel te meer we zien en ontdekken over hoe de wereld en het leven in elkaar zit.

Hoe onze maatschappij is en dat niet alles rozengeur en maneschijn is.

 

 

Hoe ouder we worden, hoe meer zorgen... hoe veel te meer we tegenkomen en leren uit de dingen die we meemaken en waar we door gaan, hoe veel te meer we problemen hebben en tegenkomen maar we leren er mee omgaan.

Het leven zit raar in elkaar en niemand zal ooit the teenage mind begrijpen.

 

Liefs,

Luna-Brit

die zelf nog opzoek is naar haar zelf ❤️

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.